Ay güneþe kavuþunca Güneþi gölgelese Güneþ yalnýz bana gözükse Aþkýndan kýrmýzý kýrmýzý Güller gönderse Bana inciler takýp; Yýldýzlarla aþkýný söylese Ben güneþ güneþ diyerek Dönenip dururken Ay bana deli divane tutulmuþken; Gökyüzünde üç aþýk!.. Güneþ,ay ve dünya.. Gel ay’ý ortaya alalým derse; Ay seni örterken ey güneþ!.. Sen aslýnda bana tutulmuþ ol. Kýrmýzý güllerden bana doðru Oluþtur bir yol.. Güneþ bana.. Dünya güneþe Ay dünyaya Tutkun.. Anladým tam tutuldun. Güneþ tacýný bana sundun Aþkýný gördüm ey güneþ!.. Kýrmýzý güllerini göndermeye devam et Ay düðümlerini tek tek çözüyor Sana doðru geliyor Ay güneþi gölgeledi Güneþ aþka alevlendi Kýrmýzý kýrmýzý gülleri evrene gönderdi Ay güneþe kavuþtu Güneþ tacýný evrene savurdu.. Aþký evreni sardý Bu kývýlcýmla aþk uyandý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.