DÜŞTÜ AŞKIN RAKIMI
Gün doðmuyor bir bilmece her gece,
Dön gel gayrý göster gülüm yüzünü…
Aþk boðmuyor ince ince iþkence,
Ver baharým gel al zulüm güzünü…
Bu sevdayý ilmik ilmik iþledim,
Her sözünü hece hece fiþledim,
Ayrýlýðý yastýk saydým diþledim,
Al daðlarý görsün ölüm düzünü…
Bal akýttým damla damla dilimden,
Gül getirdim sana baba ilimden,
Aþk çaðladý aktý gönül Nil’imden,
Ben duymazsam duysun külüm sözünü…
Yara verdim bu canýmý götürü,
Hara saldý sevdiðimden ötürü,
Zara düþtüm gün katranýn bir türü,
Yeter artýk söndür gönlüm közünü…
Bak yerlerde bizim aþkýn rakýmý,
Sen düþürdün sana düþer bakýmý,
Cantekin’i ettin dertler salkýmý,
Gel güzelim sarsýn kolum özünü…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.