ÖLÜMÜN EŞİĞİNDE ÖRSELENEN DÜŞLER
Bir tebessümle pýr pýr etti ruhum derinden
Yavru bir serçe gibi gönlüm uçmaya yeltendi yeniden
Sýðýnmak bir kuþun kanatlarýna hoyratca
Sýðýnmak gözlerinin kuytularýna masumca
Bir meltemdir bu özlemi silebilecek anca
Göçmen kuþlar kadar yorgun dallarým
Hazan yapraklarý kadar solgun güllerim
Bir serçe kadar savunmasýz ve bu dünyaya dargýn yüreðim
Yok olmasýn duru umutlar
aksine
Kanatlansýn berrak gülüþler
Maviye boyanmýþsa safran düþler
Kanadý olmayanlar da uçmayý özler
Bir kelebek gibi uçabilseydim
rengarenk çiçeklere
Bir gün de olsa deðerdi özgürlüðe
Sonunda dom dom kurþunuyla vursa da ölüm
Uður böceðinin benekleriyle ördüm al yazmalý zülfünü
Beyaz güvercinin gagasýna astým
Pembe panjurlara çizdiðim gül yüzünü
Gök yüzüne yýldýzlarla yazdým efsunlu ismini
Bulutlarýn üstünde beledim telli duvaklý resmini
Ufuklara üryan uçurdum kumru kuþlarýný
Bir günlük ömür kýrdý kanatlarýmý
oysa yýlmazdým hiç bir zorluktan
bir aþk-ýn ihtirasý kesti yolumu
Ne ben al benekli bir kelebeðim artýk
ne de sen uçmasýna imrendiðim yavru bir kuþ
Baðrýma baðrýma esti zozan
Gözlerimi mesken tuttu kehribar sarýsý hazan
Filizlerimi acýmasýzca kýrdý kara kýþ
Bu gün kuþlarýn kanatlarýna takýldý gözlerim
Ah bir bilebilsen uçmayý n,kadar özledim
Yaþamak
Yaþamaksa eðer
bu kabus
bu hüzünlü gülüþler
ölümün eþiðinde örselenir mavi düþler
Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafize Akyuz Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.