mustafa
--------------------------------------------------------------------------------
MUSTAFA
(o doðarken daha güneþ batmamýþtý)
dipsiz bir kuyununun dibinde sabahý hiç olmamýþtý.
çok suskundu,geleceðini bilircesine
sanki kaderi tuttu elini namertçesine.
sevgiden bir adým geride yaþadý mustafa
son kaderle tanýþana dek sonunda kalbini biri çaldý
seni diyordu seveceðim sonsuza dek
koþtu peþinden gel diyordu gel.
sevgiyi aþký güzel sandý mustafa.
durmuyorduki hiç sevgisi böyle gidermi
sabah olmayýnca karanlýk terkedermi.
sanki filimdi hayatý.sorduðu sorular kendine kaldý
saðýndan esen bir deli yel takýldý saçlarýna
soru sormak istedi kendine
sýkýþtýrdý kaderi ölümü koydu aklýna
sonunda ölüm nokta koydu sevgisine
sanki hiç yaþanmamýþ gibi iz býrakmadý gerisinde
söndü bir yýldýz mustafayla
sorular cevapsýz kaldý koynunda
sevdi,sevilmedi mustafa
çünkü yenilgi yazýlýydý kefenine
(o öldükten sonra birdaha güneþ doðmadý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.