Etrafta ölüm sessizliði Yaþamamýþtý kalbim hiç Yaþamamýþtýr böylesini Adeta bir sinema Sanki bir dizi sahnesi Ayrýlýðýmýzýn ilk ve son resmi Oysaki oysaki Tam tersine gerçekti Senaryamuz Rolümüz Finalimiz Ayrýlýktý...
Yarýn... Sen yada ben yoktu Dünyada umut denen þey kalmamýþ Hüzzamlar Dramlar çoktu... Aþk melekleri Ýlimize aðlayacaklar artýk Hatýralar anýlar Yakamý býrakmayacaktý Bedenim böyle bir depremi Kaldýrmayacaktý Artçý sarsýntýlar bile gelmeden Yýkýlacaktý Yerle bir olacaktý...
Yarýný düþünmek bile Ýstemiyorum istemiyorum artýk Eve gitmek Ýþe gitmek Sokaklardan caddelerden Yollardan geçmek Ýstemiyorum...
Sýradan deðil hiç bir þey Artýk bundan böyle bana Her telefon çalýþýnda Her saatin atýþýnda Her güneþin doðuþunda Her güneþin batýþýnda Sensizlik olacak Ve bu beni Ve bu beni çok derin vuracak Ýliklerimde hissedeceðim sensizliði Öksüz kalacaðým çocuklar gibi Ama hýçkýra hýçkýra Haykýra haykýra aðlayamayacaðýmda Ýçimde birikecek gözyaþlarým Ýçimde kanayacak yaralarým Ve de sensizliðe Hiç alýþamayacaðým
Son sürat gideceðim Sonu meçhul yollarda Çoktan geçmiþ olacaðým Kýrmýzý ýþýkta Bu defa Cezayý kendime ben kesecegim Her þeyi yüreðime gömüp Bir gün bende Bu þehirden Bu þehirden Gideceðim Kömür Gözlüm
Recep Demiray Ölüm Sessizliði
Sosyal Medyada Paylaşın:
RECEP DEMİRAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.