MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Unutma Rampası
Serhat AKDENİZ

Unutma Rampası






yüzünden, içime dökülen
sýmsýcak bir nehir vardý
kelimelerle tarif edemediðim...

*************************************

ne inat denir aslýnda
ne de kusur uyku bozukluðuma, uyuyamama
saðlýklý sayýyor seni doktorlar
biraz yorgunluk ilâve edip strese
’ zamanla geçer’ ekliyorlar eklem aðrýlarýna
hadi biraz daha iltimas
söndürsün ateþini diye
iki hap týkýyorlar boðazýna
ille de bir temas gerekmiyor
birini unutmana




tamam seni hafife almam hataydý
tüm yükünü boþaltmýþ zannetmem


ne çok kýskanýrdýn beni
hayranlýk dolu gururla izlerdim
belli etmesem de
çevremdeki kadýnlarý bir bir temizlediðinde

beni, içinden ama çok sevdiðini biliyorduk ikimizde!


vazgeçilmez baðýþýklýktýn
cigara gibi bir türlü býrakamadýðým
tütün kokulu bir alýþkanlýk
prospektüsü henüz yazýlmamýþ ilaç
diye geçiyordu kayýtlardan günlüðe
biri yaþasýn diye
biri yarým basýyordu kendini küllüðe!


bilsen ne çok masa kurmuþumdur anlaþýlmazlýðýnla
kaç kere, taammüden boðmaya teþebbüs etmiþimdir
yüzündeki acý tebessümlü inadý anasonla
sonra...
dudakucu çýldýrtýrca gülen bir resim
ve en çok üçüncü günde bozulan perhiz
yine dayanýlmaz kývamda bir iç yanma
kendi kendini dolduran bilmeceler
istemsiz üflenen meþâleler
yine yürüye yürüye
yüreðe maðlup o mücâdele
...
tam anlatamýyorsun iþte
sanki aynayý öpmüþsün de ruj izi kalmýþ üzerinde
...
her kapý çalýþýnda
çýplak ayak basar içindeki cam kýrýklarýna
...

arada yýlgýnlýklarým olmadý deðil
kaktüs mevsimlerim
güllere kahrým
papatyalara küsmelerim
bir þey lâzýmdý bana
yaþar gibi bir ölüm
iyileþmesin bir travma
giderek çirkinleþmek sevecenliði
mesela anason iyi geliyordu kalem aðrýlarýna
bana bir þey lâzýmdý
bir avucutuya atýp darmaduman etsin içimdeki kileri
ister topraktam mâmül ister bitkisel üretim
ister denizden çýksýn
ister yaðsýn gökten
adý, iþe yaramasýnca mühim deðil
bir unutma rampasý olabilirdi meselâ
iç yaralarýný yok etsin yeter kökten


gerçekten sevmeyen bilmez
ardýnda kalýcý hasar býrakmýþ olmanýn keskin orucunu
sen benden baþka kimseyi sevmedin
ve kimseyi de sevemezsin adam gibi
ve unutmuþ olsan
ya da tümden kesip atsan
arada arar, hâl hatýr sorardýn !
korkmazdýn bu kadar, tekrar kanar
ürkmezdin, tekrar kanatlanýr kuþlar
sustum tamam...


söylerdim satýr aralarýnda
sakýn bulaþma
aþkýn yerini acýmak alýrsa
söndüremezsin sonra -hiçbir sývýyla/
boðar bitirir çâresizliði
tüketir denizini
umut unutturmaz
inadý azdýrýr sadece sevgili
...
yaþlanmak huzur doldurmaz kollara
ve yýllar
ve gençlik
ve o hep zamansýz aðrýyan insanýn yirmilik düþleri
hele küs sevmek?
seni izansýz hava sahasýna
diþlerinin arasýna hapseden o paskara ...
ah sevgili
bilmem þimdi hangi denizin
dargýn desibeli çalýyor radyonda/ hafýzanda
ama iþte
o tuzlu yollardan geçilerek varýlýr
o/tuzlu yaþlara!


hadi unutalým aramýzdaki her þeyi sevgilim
nasýlsa " aramýz buna hayli müsait" *



neden hep ayný meyhanede içer insan
ayný filmi on kere izleyenler aptal mýdýr
ya da baþka þey mi görür?

sevmek nefestir, aþk; nargilenin tütünü
zaman bir karedir, aþk filmin bütünü
...


belki vazgeçerdim tümden
siler atar topuk izlerini bir bir basamaklardan
ölmek kadar ürkmeseydim
sensiz yaþamaktan


hadi þimdi al eline elimi
kýrbaçla yalnýzlýðýnýn asi tenini
kimseye söylemem merak etme
savunmasýz bir masalý katlettiðini
sen kahraman pinokyo
hadi sýrnaþ aynalara
hadi bozdur denizi!






TopraðýnSesi






.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.