BİZLER DÜNYAYA ÇİLE ÇEKMEYEMİ GELDİK (1)
Elde yok,kýyýda köþede yok.
Yaþýyorum öylesine, yarý aç yarý tok.
Umutlarým tükendi, derdim çok.
Bizler dünyaya, çile çekmeyemi geldik.
Aþk’ý aradý gözlerim, bakan bile yok.
Düþtüm gurbete, arýyaným soraným yok.
Bu dünya bana kalmaz, tapulu yerim yok.
Bizler dünyaya, çile çekmeyemi geldik.
Yalnýzlýk zor geliyor, dostum yok.
Düþmüþüm bir kere, elimden tutan yok.
Tat almaz oldum hayattan, derdi çok.
Bizler dünyaya, çile çekmeyemi geldik.
Sevmek istedim sevemedim, seven yok.
Ölmek istedim ölemedim, öldüren yok.
Kaderime razýyým artýk, ah çekmek yok.
Bizler dünyaya, çile çekmeyemi geldik.
(1) : Bölüm sonu.
Harun Mutlu CIVANOÐLU
Gönen-BALIKESÝR
(20): Bâhtý kara çilekeþ þair.
(21): Varlýk içinde yokluk çeken(yoktan var olan) þair.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Mutlu Cıvanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.