Benim yurdumda kuşlar bile hüzün kokar akasyameral
Benim yurdumda kuşlar bile hüzün kokar
az önce senin gözlerinden kendimi seyrettim sakladýðým tüm kýrgýnlýklarým üþüdü avuçlarýmda topraða düþen o son damla gibi suskun
damý akan bir evde toprak kokan yalnýzlýk gibiyim sahici bir masalýn turuncu yalnýzlýðý kurþun yarasý almýþ çocuklar koþarken ölüme topraða düþen o son damla gibi suskun
taþ evlerin duvarlarýna asýlan geçmiþe ait ne varsa biz dilime takýlan türkü tadýnda hüzün tüten parmak uçlarýmda nasýr
az önce bir çocuk yanaðýmý okþadý çalýnan rüyalarýný geri istedi kimliðinin arka odalarýnda tutsak barýþ güvercinleriydi onlar onlar topraða düþen utancýmýzýn filizlenen umudu
benim yurdumda kuþlar bile hüzün kokar bayýr bucak türkü kokar sussam yüreðime birikir çocuklar kanatýr düþlerimi kurþun yarasý almýþ gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.