Bu þehir bir b’aþka uzak’ bana sen yokken Uyuyamadýðým geceler, sýðamadýðým gündüzlere uzadý… Sen yokken, deðiþtim ben. Gözlerimden a’kan yaþlarla birlikte döküldü umutlarda bir daha gelmemek üzere… Güneþ sýrtýný dönünce, soðudu yüreðim. Ateþten medet umdum Nerden bilebilirdim ýsýnmaya çalýþtýðým ateþin beni yakacaðýný? Nisan yaðmurlarý söndürmez miydi harlanmýþlýklarý? Yada eylüle mi uzardý söndürülmeyi beklemek? Seni beklemek, Hasret duraðýndan vuslat otobüsüne binmekti belki de … Sana gelen yollarý tutmuþtu gurur denen illet
Sosyal Medyada Paylaşın:
98cennet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.