Ýnanmadan yazamazdým Ýnanmak içinse aklýma sahip çýkmadým ki aklýmý kaybettim Daðlara kafa tuttum Yollara kafa tuttum Dahi cellada baþ koydum Oysa ne dað varmýþ ne yol varmýþ ne de baþ koyacak cellad
Sonra diyecektimki " niye deydin niye dokundun yürek zarýna Ben iðneyle kuyu kazar kovayla su baðýþlardým Ben farklýydým senide ben zannettim" Sonra dedimki suale ne hacet Ben inandým ben ölüyorum
Ey yazýcý þimdi ister sukütumu sekerat halimin bakýþýna yor Ýstersen inancýmýn yýðýlýþýnýn þaþkýnlýðýna ver
Þimdi inanamamki Ýnanmak içinse sahip çýkamamki Bulamadýðým aklýma Þimdi bir köyüm bile yok Cihana nasýl nara atayým
Eyy yazýcý Gel sen her köyün bir delisi olan hikayemizde Adýmý köysüz bir deli yaz gitsin
Ya da yaz ki Þiir öldü Þair öldü
S.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
selma koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.