Bir yürek kaçkere dilenciye sadaka, Bu gözler kaç yaðmur damlasýnda hükümsüzdür... Yelkeni parçalanmýþ duygularým, Kýrýk bir dümenle daha ne kadar yol alabilirdi ki...
Vücuda gelmiþ bir candým kayýp þehirlerden, Soðuk yalnýzlýðýn makarasýydým sürekli baþa saran... Sarhoþ rüyalarýn kapýsýnda bekçiydim; Bir aþktým iþte yeþilçam bahçesinden koparýlan...
Seslendiðim daðlar yýkýlýrken çýðlýklarýmdan, Bir tek sen aðlamayý beceremedin düþlerimden... Unuttuðun limanlara nöbet yüreðimi, Kuþ saçmalarýna, hedef kanatlarýmý hiç görmedin ki....
Bozkýr yaþamýn, kurak hayatýný yaþýyorken, Nasýl görecektin ýrmaklarýn soðuk mücadelesini; Kaþlarýna mekan gözlerin bilmiyordu ki bakmasýný...
Hiç bakmadýn, Hiç görmedin, Hiç denemedin, Hiç anlamadýn,
Hiç Sormadýn ki sevdamýn yedi rengini....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.