va
YALNIZLIĞA AĞLAYANLAR
Duyduk sesini yalnýzlýðýn ,
Duyduk canýmýza minnet,
Duyduk sesini ayrýlýðýn,
Duyduk, canýmýza minnet
Üzülmek, üzülmek.... acý verir insana.
Aðlamak hissedilince daha güzel,
Baðýrasý gelir insanýn karanlýða
Ama yaþayýnca, susmak tek çare,
Çaðlamak gelir, aðlamak gelir, baðýrmak gelir...
Ama sessizlik ama sükunet , ama figanlar içte kopuyor.
Fýrtýnalar dünyada deðil, yürekte kopuyor.
Yaþamak bazen çok yoruyor
Hakkýyla deðil, haksýzca
Hak ile deðil,haksýzca
Çok yoruyor, anlayamamak HAKKI
Yalnýzlýða boðuyor
Duyamamak, ölüme yoruyor.
Tek solukta bu can çýkacak biliyoruz.
Ve her solukta ölüm sessizliði hissediyoruz.
Bir neferin gözyaþý
Bir neferin aðlayýþý
Ve o neferin göz yaþlarýnda yaþýyoruz.
Sessizliði, karanlýðý su gibi içiyoruz.
Biz her gün yalnýzlýða koþuyoruz.
Ölümü son olarak görmüyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.