Çingene karasýydý bahtým Yakýþýrdý amale yanýðý tenime Bir tek gözlerim parlardý ýþýl ýþýl Umutlarým vardý Ara ara cýgara kaðýdýna Sarýp içtiðim Birde sen vardýn Gerçekte olmayýpta hayalimde Yalandan uydurup Kendimi kandýrdýðým Zengin ile fakirin Güçlü ile zayýfýn Güzel ile çirkinin Ayný arsada top koþturduðu Çocukluk yýllarýmdan kalma Belki kendime uydurduðum Belki bir filmin sahnesinden Belkide bir romaný sayfasýndan Ödünç bir hatýra Ondandý inananamayýþým Ýlk çýkýp geldiðinde Hep nezaman uyanacaðým dedim Nezaman bitecek bu rüya Hak etmediðim bir mutluluktun sen Nasýrlý ellerimde Kýrýp kafesinin tellerini Özgürlüðe uçan bir kuþ Okadar çiçeðin yeþilin arasýnda Maviliklere kanat çýrpmak varken Gelip benim kara bahtýma konan Anladýnmý þimdi Neden seni sýkýca tutamadýðýmý Neden baðrýma basamadýðýmý sen avuçlarýmdan kayýp giderken kanat çýrparken sosuz maviliðe neden peþinden gülümsediðimi sen çingene karasý bahtýmýn beyaz güverciniydin kirletemediðim N,H,R. Sosyal Medyada Paylaşın:
nihat halis refik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.