üþürken gecenin þu ayaz kollarýnda
gel deseydim sana örtermiydin üstümü
uyurken gönlüm aþkýn bu, boþ sokaklarýnda
yan deseydim sana loþ lambalarýnda
ermeden mahþerin o güçlü mýsralarýna
kazýnmadan adým þu ahiret kapýlarýna
bu son nefeslik sigaramýn son dumanýnda
koþ deseydim sana, var deseydim bana
yaz deseydim adýný, gönül satýrlarýma
umuda yaslanýp, gelirmiydin gizlice
ansýzýn bir sabah, doðarmýydýn içime
…
oysa bir fincan kahveydi özlediðim
inanýrmýsýn dokunamamýþtým hiç
üþürken serinliðinde, düþünürken seni
bir yudum olsun ýsýtýlmadý ocaðýmda
özlüyorum be caným, yoksun ki yanýmda
bak deseydim, bakarmýydýn fallarýma
…
hani bir çaðrý beklersin bir yerden
hani bir not ararsýn ya ceplerinde
bir telefondan seslenir kendisi
buðulu bir pencereye yazýlýr ya ismi
konuþ deseydim þimdi, gel deseydim sana
bir alo dermiydin kollarýma.
…
ýsýttýkça ellerimi üþüyorum
kurdukça düþlerini kýrýlmýyor buzlar
bir ömür düþlüyorum, sensiz
adý cehennem gibi sýcaktan
yolu sen gibi uzaktan bir mahþer
vuruldukça sahile, zincirleniyor
yoruldukça hayat, kulaç kulaç
bir liman olsaydým isli
bir gemi yanaþýr mýydý þimdi.
…
her gece rüyamda kuðulu bir göl
uzanmýþým boylu boyunca topraðýna
sol yanýmda yapayalnýz seninle
girmiþiz sýrýlsýklam aþk çadýrýna
sert kayalar, daðlar þahittir ki
her gece ýsrarla kal demiþtim sana
bir duya bilseydin keþke kalbimi
o içimden geçen gözlerin vardý hani
gidebilir miydi bir daha..
…
KUÐULU GÖL – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever