hayatın kendisi
Korkuyor muyum diye sordun mu kendine
Ben sordum
Ölümden kim korkmaz diyorsun demi
Ölümden korktuðumu nereden biliyorsun
Ölüm deðilse sonrasý mý seni korkutan
Sonrasý hasat zamanýdýr bilirim korkum yoktur
Ölüm deðil sonrasý deðil nedir seni korkutan
Bir dikili aðaç býrakamamaktýr dünya ya
Bir yaraya merhem olamamaktýr hayatta
Bir hiç olup göz yummaktýr
Dün doðduk biliyoruz ama
Bugün bilmeden yaþýyoruz lakin
Yarýn öleceðimize inanýyoruz
Dünü bilirken yarýna inanýrken
Bugünü bilmeden yaþarken
Zaman santim santim ilerlemekte
Ölüm ise santim santim yaklaþmakta
Takvimlerden her gün bir sayfa daha kopmakta
Biz ise bu arada debelenmekteyiz
Ýçimizde birazcýk bir inanç varsa onu da böyle kaybetmekteyiz
Zaman arkasýna bakmadan yürürken
Ölüm koþarak gelmekteyken
Biz ise yerimizde saymaktayýz
Hem korkmaktayýz hiç olup gitmekten
Hem durmaktayýz
Biz bunlarý yaparken düþünürken bile
Zaman ilerlemekte ölüm gelmekte
Ama biz hala durmakta hala korkmaktayýz
Hasat zamanýný biliyorum dedim ya
Bilemediðim bir þey var
Zamanýný bildiðim ama hasadýný bilmediðim bir þey
Ýþte korktuðum þey dedim ya
Ölüm deðil hasat deðil
Ekimdir hayatýn kendisidir belki de
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.