Söndü ýþýklarým gün ortasýnda karanlýklarda kaldým Ýlk baharýmda son baharý yazýmda kara kýþý yaþadým Dertteyim kederdeyim hüzün deryasýna dalýp çýkarým Söndü ýþýklarým gün ortasýnda karanlýklarda kaldým
Katran karasý sabahý olmayan virane geceler Þimdi dert ortaðým sýrdaþým arkadaþým Herkesi kendim gibi bilip aldandým yanýldým Söndü ýþýklarým gün ortasýnda karanlýklarda kaldým
Dost bildiklerim tarafýndan hep sýrtýmdan býçaklandým Kalabalýklar arasýnda yanlýzlýlar diyarýna atýldým Baþýndan dumaný eksilmez daðlar gibiyim Söndü ýþýklarým gün ortasýnda karanlýklarda kaldým
Bir deniz olsam kýyýya vururdu efkarým Bir damla mutluluða muhtaç kaldým Yalan dünya senden hiç bir tad alamadým Söndü ýþýklarým gün ortasýnda karanlýklarda kaldým
SUAT ÞAFAK
01.12.2015 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
SUAT0618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.