içim acýyor öyle bir yangýn sanki konuþþam odayý yakacak kadar keskin ateþi sussam ciðerlerimden damlar kan neþter yemiþ gibi yüreðim senden uzak çok uzak bir yerde bu beden aslýnda dibimde sesin kokun tenin sarýlýnca cýkacak yangýn bir okadar ikmizde yanacak ben sustum þimdi uzaklaþmak için giderimm ben kendimi hep feda ederim ben böyleyim bir fotograf sadece gülümseyen gözlerin geriye boþ kalan herþeyi yakarým içimde gece gözlüm hoþcakal çaðýrma beni seslenme hiç sarýlýrsam korkarým gidemem diye aðýrlaþmýþ ayrýlýk kokusu býrak kalsýn odada sende kal anýlarýmda gözlerinden yüzünden öperim ben geceleri seni hayalimde hoþçakal gece hoþçakal sevgili hoþcakal son sevdam....
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutsuz kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.