feryat figan bir aþk doðdu sütü bozuk þehrin göbeðine susuzluktan çatlamýþ dudaklara bir anlýk öpücük t/adýnda tutundu sonra küskün bir çiçek gibi düþtü ayaklar altýna r/ezildi.
bu bir karabasandý dedi kadýn erkeðin gözlerini hoyratça üzerinden çekerken kana bulanmýþ sözlerle býçak sýrtý bir yolun tam kenarýnda kaybolmuþ bir çocuðun ürkek hallerini kuþanmýþ ’aranýyor’ afiþi asýlý bir direðe yaslanarak kendi kayboluþuna çýlgýn kahkahalar atýyordu ve bunu bir tek kendi duyuyordu saðýr adam karþýsýnda.
ne çok insan eskittim dedi kadýn ve eskittiklerimle ne çok eksildim kendimden
üzgünüm dedi kadýn yeterince sevemediðim içim o yüzden yeterince sevilmediðimi bilmek piþmanlýðýn varlýðý nefesimde soluklanýyor jilet kesiði duygularým halbuki bileklerimde olmalýydý o zaman görebilirdin kanadýklarýný.
hangi ’gün’ güneþe doðma diyebilir ki onun özlemiyle geceye katlanmýþken yýldýzlarýn sessiz çýðlýklarýný ninni diye dinlemek kolay mý sanýyorsun hep akþamýn karanlýðý yüzünü vururken duvarlara buluþurduk seninle sitemlerimi en çok karanlýklarýn soðuk bakýþlarý karþýlardý gün ýþýðýnda sevmek istediðim zamanlar çok olmuþtur belki de o zaman gerçekten sevebilirdim seni gözlerin daha açýk kahveye dönerdi diye hayaller kurardým.
dudaklarýn hani bir ucu yana yatýk yýkýk harabeleri barýndýran uçsuz bucaksýz yaþanmýþlýklarýn mezarý en çok onlarý yalansýz gözlerime nakþetmen gibi saçma düþler kurdum uzun zaman ve anladým ki dedi kadýn sýrtýný dayadýðý direkten uçurtma gibi uzaklaþýrken kendi ipini kendi eline sýkýca doladý ömür bir aþk için harcanmaya deðmeyecek kadar deðerli ’kal saðlýcakla’ diyerek adamýn nemli gözlerini nokta koyduðu yerde býraktý.
adam aþka esir gecelerin güne hasret þarkýsýný söylemeye devam ediyordu hala.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.