Yýrtýp savurmak vardýr ya, Hani sokup atmak gibi, Koparýp fýrlatmak gibi mesela. Bir fýrtýnanýn önüne düþen kuru bir yaprak, Sallanýp duran ha düþtü düþecek bir kuru dal Yokluðunda mahzun, Geliþinde direnen bir aslan, Yok, oluþunda ufukta görünmeyecek kadar Küçük bir toz parçasý Bir sis, bir gölge. Neden ne oldu gene kabardý yüreðin, Gene dalgalandý duygularýn, vurdun kendini kelimelere baþtan aþaðý sözcük olup akmaya baþladýn ama hepsi birbirine karýþmýþ üzerlerine siyah mürekkep dökülmüþ gibi, diye soracaksýn biliyorum da sorma Gündüz YAVUZ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.