MANOLYA KOKUNU
MANOLYA KOKUNU
-- ö z l e d i m --
Daoðan güneþ gibi sanki bakýþýn.
Ne bülbüle nede güle benziyor.
Salýnarak gelip o göz atýþýn.
Ok gibi kiprikler bana batýyor.
-
Aþkýn narýnda beni yakarsýn,
Gönlünden gönlüme mýzrak atarsýn.
Her zaman burnumda tüter kokarsýn,
Kokun nergis,sümbül güle benziyor.
-
Nasip eylesin seni bana yaradan,
Þu kara perdeyi kaldýr aradan,
Arada bir haber yolla oradan
Haberinde kokun olsun cananým..
-
Seni görmeyince kalbim sökülür,
Sevdana düþtüm belim bükülür,
Dilinden aðzýndan sevgi dökülür,
Kaymakda balda bulunmaz tadý..
-
Candan çok severim gözüm gibisin,
Hem caným hem ruhum gülüm gibisin.
Her derdime derman tabip gibisin.
Tabip derman deðil sende dermaným.
.-
Son duraðým deyip girsen kalbime.
Etme artýk beni kapýnda köle
Bülbülün isyaný solan güllere.
Bir gül gibi sende soldurma beni.
-
Þair kamil derki artýk yazamam
Gülden naziksin sana kýyamam.
Güzeller güzeli benim manolyam
Manolya kokunu özledim durdum..
Kamil KARAAÐAÇ- 09/12/2015 - (20)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.