B Ü L B Ü L
Bülbülün çilesi bu, dillerde öyküsü var
Göðsünü kanatýrken onca diken onca gül
Israrlý bu feryadýn, her seher türküsü var
O gül ki kokusunda, aþkla demlenir gönül.
Yalnýz senin kalbinde yanmaz bu harlý sevda
Gizemli gecelerden, kavuþur güne dünya
Gül goncasýnda umut, bin bir emel ve hülya
O gül ki kokusunda, aþkla demlenir gönül.
Altýn kafesin olsa, gününü gün etmeye
Yüreðin yine kanar, gül dalýnda ötmeye
Gönlünde tek bir efkâr, aþkýný fethetmeye
O gül ki kokusunda, aþkla demlenir gönül.
Gülþen kýzýllýðýnda, feryadýn neden bülbül
Bahar þarkýsý söyle, þenlenerek eðlen gül
Dikeni kanatsa da,aþka hep devadýr gül
O gül ki kokusunda, aþkla demlenir gönül.
Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.