Ben içeriden bakalý, bir garip olmuþ hayat, Derler ki.. Leyla ile Mecnun artýk bayat. Dillerde nakarat, Günlük aþklarý bir yudum da tat. Ýnsanlýk yarýþta, Yoksul görürsen göz göze gelmeden kaç. Varýlacak yer belli, Evinde sýcak yorganýna sarýlýp yat. Sorsan herkes dünya iyisi, Bir sabah camii avlusundan gelir ses. O da ne! bir bebek kundak da, Karný doysa ne fayda, Küçük bedeni büyük yasta. Dualar unutulmuþ, Her derdin devasý ardýna bakmadan kaçmakta. Ey sabýr timsali Eyüp, Neylersin sen kara toprakta. Ýnsanlar bir garip olmuþ, Sabrý duyunca bile kaçmakta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahu Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.