Karanlık

Geceler öyle karanlýk
Öyle huzur dolu ki
Yalnýz o güneþ batýp
O karanlýk çökünce yazabiliyorum
Son geceler öyle yazar oldum ki
O kalemi býrakmak için þafak bekler oldum artýk
Güneþ doðmadan
Þafak sökmeden býrakamaz oldum kalemi
Geceler boyu yazar
Sabahýn nuruyla bakarým o yazdýklarýma
Geç farkederim neler yazdýðýmý.
Geceler öyle karanlýk
Öyle huzur dolu ki
Yalnýz o vakit yazar
Ve yalnýz o vakit anlarým ne yazdýðýmý
Neden karanlýk diye soracak olursanýz
Çünkü karanlýktýr artýk benim tek huzurum
Karanlýkta yazmaksa artýk tek kusurum
Ben de istemezdim karanlýklara gömülüp
Karanlýkta o kara satýrlarý karalamayý
Geliþin hep aynýydý
Iþýðýn gafleti býrakýrdý yerini
Karanlýðýn huzuruna
Sonra sen belirirdin güneþin kýzýllýðýnda
Ardýndan çýkagelirdin mýsralarýmýn huzuruna
Geleceðinden öyle emindim ki
Hep en güzel mýsralarýmý ayýrýrdým sana
Karalamaktan ibaretti þiirlerim senin yokluðunda
Boþa yazýp çizerdim hep aklýmda
Yalnýz sana yazar oldum son zamanlarda
Artýk anlýyorum sýradan deðil yazdýklarým
Çünkü mýsralarýmý sana
Seni de aklýma yazar oldum.
Geceler öyle karanlýk
Öyle huzur dolu iþte...Musa YALÇIN

Sosyal Medyada Paylaşın: