Sevdam gibi Ömrümde Araf da kaldý þu yalancý dünyada Ölüm ile, yaþam arasýnda ki O ince Çizginin tam ortasýndayým Saða dönsem uçuyurum Sola dönsem yar.
Ne baharlarýn geliþi Ne erik aðaçlarýnýn çiçeðe duruþu Nede renk renk kelebekler umurum da artýk Araf da kalan aþkýmýn sur, u üflenmis Kýzýlca kýyametler kopuyor yüreðimde... Taþ duvarlar arasýnda saltanatýnýn hükmünü sürüyor Saðýr eden sen/s/sizlik. Ne sesimi duyan var,nede bir cevap veren Ah þu taþ duvarlar bir dile gelebilseydi. Baþ ucumda duran o vesikalýk resmini Kaç kez kurþuna dizdiðimi Senli benli anýlarýmý Kaç kez dar aðacýna çektiðimi Kaç gece çakýr keyif olup Sevda yüklü kervanlarýn peþinden koþarak Avaz avaz baðýrarak aðýtlar yaktýðýmý Seni sensiz yaþarken el ele tutuþan çiftlere Nasýl mahsun baktýðýmý bir anlatabilselerdi
Kim bilir Belki yaðmurlu bir gün de çýkýp geleceksin þehrime Elinde gülümseyen rengi soluk resmimiz Kapý kapý dolaþarak arayacaksýn izimi. Dermaný tükenecek Yürümeye mecali kalmayan yorgun dizlerinin. Belki bir meyhane köþesinde Belki yapraklarýndan yaðmur sularý damlayan Manolyanýn altýnda ki ýslak banklarda arayýp bulacaksýn huzuru.
Biliyorum Adým gibi eminim Yaðmurlu bir günde mutlaka çýkýp geleceksin bu þehre Oysa,sen geldiðinde ben çoktan gitmiþ olacaðým Vakit çoktan geçmiþ olacak. Nereden bileceksin ki gökyüzünün, Bahtýma doðmayan güneþime Araf da kalan sevdama Vakitsiz nihayete eren ömrüme Senin, geç geliþine yas yutmakta olduðunu. Olsun geldin ya Yetiþtin ya son görevini yapmaya Bu bile yeter bana, mahþerde yollarýna bakmaya Sevdanýn sur,u üflenmiþ Kýzýlca kýyametler de hüküm sürmekte olsa da ruhum. Son iki arzum olsun isterdim þu yalancý dünyada.
Þayet böyle bir hak tanýmýþ olsa Dedim ki çakma þimþek Yaðma yaðmur, Yýllardýr beklediðim geç gelen misafirimi sakýn ýslatma. Sonra dönerdim sana. Ey uðrunda can verdiðim sevgili, Metanetli ol býrakma kendini Sâlalarýmý duyunca sakýn, sakýn ola aðlama. Basýn dik Alnýn açýk, gururla omuz ver musallaya konan salýma Usulca, kendi ellerin ile býrak beni kara topraðýn baðrýna Sað kolumun üzerine yatýr Sessizce son kez fýsýlda kulaðýma
’’Seni senden bile çok sevmiþtim’’ diye.
Islak toprakla ört üzerimi. Düþünme yokluðunda üþüdüðüm kadar üþür müyüm diye. Ben sevdamý mahþere taþýrým diye ant içmiþim Giderken geride býrakmadým Yanýmda götürüyorum emanetin olan yüreðini. Aðlama hadi sil o bal sarýsý gözlerini. Usulca dokunca mezar taþýma bir kez daha tekrar et Duymak istediðim sevgi sözcülerini ’’Seni senden bile çok sevmiþtim ’’ Geç kaldýðým için özür dilerim,özür dilerim sevgili...
S. SAMYELÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.