Işıldayan yalnızlığın fenerine yansıyan tüm evrenler yalnız kalınca beni anımsa akasyameral
Işıldayan yalnızlığın fenerine yansıyan tüm evrenler yalnız kalınca beni anımsa
Bir kýz çiz yere düþen çið damlasýna suya hasret Elleri kurak yalancý düþlerimin Göðe hasret bulutlar gibi rüzgarda savrulan
Çiçekli pazen eskimiþ öykülerim uykuda Kýz fadik nerede kaldý beyaz atlý prensin Doluya koysan süt süzeðinden taþan Boþa koysan boþalan umutlarýn çiðdem Akþam üstü açan mor çiçekler gibi gizemli
Iþýldayan yalnýzlýðýn fenerine yansýyan tüm evrenler yalnýz kalýnca beni anýmsa O yüzden yalnýzlýðýmýn þifrelerini gönlüne gönderdim Iþýl ýþýl öfke ýþýl ýþýl lav Kýz fadik nerede kaldý beyaz atlý prensin Eskimiþ öykülerde unutulan yalnýz bir þiirim þimdi
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.