BİR ZAMAN
Büyür, solar, gider ömür fidaným
Son yaprak dalýndan kopar bir zaman.
Ruhumun bineði yaþlý bedenim
Yorulup kenara sapar bir zaman
Nerede, ne zaman,hiç belli deðil,
Köy, þehir,dað yayla ya da bir sahil,
Her sabah yüzüme bakan Azrail,
O da görevini yapar bir zaman.
Konup da göçmeyen var mý bu hana,
Aþta lezzet koymaz sözlerde mana
Toprak baðrýn açmýþ sanki öz ana
Sarýlýp alnýmdan öper bir zaman.
Kul Hakký ne koydu diye sorarlar,
Bedeni üç kulaç beze sararlar
Issýz köyde küçük bir ev kurarlar
Dostlar kapýsýný kapar bir zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.