Gözlerimin yeþil bahçeleri
Sonsuz ufuklara aralýk
Cennetimin siyah koyu kirpiði
Yüreðimin kan damarlarýna sýralý.
Yapraðým görülmemiþ bir renkte
Gülün goncasýna eþ deðer
Bir çiçek açar
Gönlümün bahçesinde
Uzaktan hoþ gelir
Kadife sesi ve neþem.
Anlamadýn’mý nasýl hala olduðunu?
Þaþkýn ördekler gibi durduðumu?
Çiçekler merhamet yüreðiyle büyürmüþ
Sevgimin üzerine yaðmurlar yaðdýrdýðýmý.
Yanan ben deðil
Yanan senin yüreðin!
Daha ne duruyorsun
Anlamadýn’mý nedenini
Bir zamanlar bakýþým
Gamzemle beni seni anlatýrdý
Þeylâ bakýþýmdan
Anlardý her þeyi sanýrdým.
Bu kaçýþ ,bu hüsran neden?
Çýðlýklarýmýn sesini dinle yüreðimden
Dokunur ellerim, taþar gözlerimden
Uçuþur sarý saçlarým, rüzgârým okþarken.
Gör benim yüzümü gör
Sararmýþ güllerimden
Yapraklarým dökülüyor
Hasretim savruluyorken
Dört yanan bakýþlarým
Mahzun gözlerimden okunuyorken
Þimdi acý bir roman öykü bizimkisi
Aðlýyor mevsimler ,göç eden kuþlar
Tomurcuk gülleri’mi dallarýndan
Neden, kopardýn neden?