Demişler
DEMÝÞLER
Kimse bilmez hiç kimsenin içini.
Herkes acýsýyla yaþar demiþler.
Ýnsandýr bu görmez kendi suçunu.
Elbet bir ðün gelir göçer demiþler.
Suç altýn olsada alan olmamýþ.
Zaten doðru insan pekte kalmamýþ.
Nice aþýklar var sevmiþ almamýþ.
Aþkýn ateþinde piþer demiþler.
Bazen dolar böyle hüzün yazarým.
Bazý gafillere kuytu mezarým.
Bazen sakin olur, bazen azarým.
Söz gider yerine düþer demiþler.
Dert dediðin insaný yer bitirir .
Koca çýnar olsan vurur yatýrýr .
Deryaya açýlsan gemin batýrýr.
Feleðin çarkýna düþme demiþler.
Bülbül ötmez ise gülün dalýnda.
Tad olurmu o arýnýn balýnda.
Mevlaya giden bu sevda yolunda.
Kul bu beþer,hemde þaþar demiþler.
Erol derki artýk kanmam sözlere.
Nasýl da aldandým sahte yüzlere.
Arif ol düþ,doðru olan izlere.
Yapýlan hatadan ders al demiþler.. Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.