duyuyor musun dað çiçeðim kar seslerini soðuk bir güz akþamý göðsüme düþen kar tanesini duyuyor musun
hala sesinin buðusunda bir sýcaklýk arýyorum sarmaþ dolaþ olmuþ bir güz yapraðý gibi
zeytin gözlerinden hayaller kuruyorum kendime en güzel gözler sendeydi biliyorum lal bir rüzgara usulca sesleniyorum an be an senin adýnla lal bir gecede kalýyorum yine
aynalara sýðamýyorum artýk ranzama odama evime
bütün kýrýlmýþ aynalarda suretim paramparça bir mýsra gelip þuramda dursan þimdi türkü olup sesinden daðlara haykýrmak isterdim sesinle daðlar ne güzel yankýlanýrdý þimdi
seni tanýdýkça özlemi daha çok sevdim daha çok acýlarýmla baþ baþa kaldým yaralarýma tuz bastým sonra seni dinliyordum titrek sesinin buðusunda ve çöllerde kalýyordun bir damla yaðmur oluyordun kurak bir topraðým ben sana hasret kendime günah
meðer seni sevmek varmýþ bir bulup bir kaybetmek ve unutulmuþ ne varsa sevdaya dair bir kadeh rakýyý ellerinden içmek oysa seni sevince sarhoþ gibi oluyordum þimdi kim bilir nerdesin sevgimden habersiz.
#ibrahimdalkýlýç
18/12/2015 18:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.