Bir Gün
Kendini yýkýlmaz bir dað sananlar,
Dört metre kefeni giyecek bir gün!
Yükseklerde uçup, yüksek konanlar,
Nerde kaldý yurdum diyecek bir gün!
Hayata hep ayný yerden bakanlar,
Kendince dünyanýn od ’un yakanlar,
Su misali her bir yana akanlar,
Artýk bu dünyaya doyacak bir gün!
Gözü görmüyor ki bir baþkasýný,
Bu yüzden bilmiyor dostun hasýný,
Boþ yere daðýtýr o yuvasýný,
Bütün gerçekleri duyacak bir gün!
Ne sevgi biliyor, ne kalmýþ saygý,
Askýya alýnmýþ insanda duygu,
Tavana çýkýyor herkeste kaygý,
Bu durum herkesi bayacak bir gün!
Öyle sarýlýyor dünya malýna,
Þükretmez hiç kimse kendi haline,
Güvenme boþuna kýz ve geline,
Elindeki mal-mülk kayacak bir gün!
Dertli gördüðünü böyle anlattý,
Topladý kaygýyý yabana attý,
Bu sýkýntýlarý çekince bitti,
Herkes dertlerini sayacak bir gün!
ERDEMLÝ-07 Aralýk 2015 Pazar
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.