Güzel bakan gönül göz güzel olaný görür Güzel olaný gören göz gönüldende sever Ýmaný gören gönül gözler tefekkür eder Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür Görmez bu güzelliði görmeden iþte ölür
Nur Kura’nla sünnetle hakkýn eserini gör Önüne çýkarýr tüm yollarý der Rahman gör Bakmazsa görmezse ne yapsýn Rahman o körü Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür Görmez bu güzelliði görmeden iþte ölür
Bilmem ne görür görmek istemeyen bakar kör Ýçindeki hiçlikle nasýl sürer o ömür Gönlü paslanmýþ iþte sanki yanarda kömür Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür Görmez bu güzelliði görmeden iþte ölür
Kul Mehmet’im imanýn gözüyle sen bakta gör Ýmanla sen Rahmanýn nurunu gönlüne ör Terk etmeden bu ömür ruh ol sen gönlü bonkör Güzel bakmayan bilmem ömründe neyi görür Görmez bu güzelliði görmeden iþte ölür
Mehmet Aluç-Kul Mehmet- Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.