= KENDİMİN SULTANIYIM =
[
Sevda denilen ne ki adý var kendisi yok!
Derdi daðlardan yüce, vuslatýndan daha çok.
Bir zamanlar kandýðým yalanlara kalbim tok,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Baðlanýrsýn yürekten onda kalýr sol yanýn,
Eline diken batsa yanar kavrulur canýn.
Gün gelir býkar senden donar damarda kanýn,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Ne Yusuf var ne Kerem, Mecnunu çöller almýþ,
Þirin Ferhat diyerek son uykusuna dalmýþ.
O efsane sevdalar þimdi dillerde kalmýþ,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Kimselerin nazýný kaprisini çekemem,
Bin hisseli baðýna aþk fidaný dikemem.
Sonra dizimi dövüp gözyaþýmý dökemem,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Azýcýk yavan aþým ,þükür aðrýsýz baþým,
Tahta olsun dert deðil mezarda isim taþým.
Yýllar yýlý çok aktý deðmeyenlere yaþým,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Hor gören varsýn görsün,kýnayanlar kýnasýn,
Dilemem rabbim beni sev deyipte sýnasýn.
Kanayacaksa kalbim yalnýzlýktan kanasýn,
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
Yalnýz doðuyor insan, yine yalnýz ölüyor!
Gören varsa söylesin kim kime can bölüyor?
Duyan var mý sevenler ömrünce hep gülüyor?
Þahýna boyun eðmem kendimin sultanýyým.
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.