serseri bir merminin hýzla vücuda saplanmasý gibi sensizlik ilk baþta sendeler ama yürümeye devam edersin ta ki soðuyana kadar iþte o an kendi içinde kýyametin kopar acý dayanýlmaz bir hal alýrken sen yediðin kurþunu suçlamak yerine ne diye ordan geçiyordum baþka yer mi yoktu dersin aptallýðýn sýnýrlarýný aþýp.
týrnaklarýný geçirirsin etine kýrýlýr birer birer gece yumar gözünü saklar yýldýzlarýný karanlýk bir yalnýzlýk doðar üstüne perdeleri açýk silkelersin omuzlarýný gurur süzülür baþýndan ayaklarýna yüzüne kýrbaç gibi yokluk duygusu iner ah dersin sadece sesini bir kendin duyarsýn yürekteki ateþi söndürmek için ibir parça teselli basarsýn üzerine imkansýzdý zaten diye.
tomurcuk tomurcuk menekþeler daha açamadan hüsran denizine dökülür bu kez martýlar keser çýðlýklarýný kanatlarý köpük köpük denize deðer son bir yudum suyu alýr yüzüme fýrlatýrlar d/serin bir ohh çekiþ karþý sahillere ulaþýr bir senin umursamaz tavýrlarýna ulaþmaz yar dilime kan bulaþýr.
anlarsýn ölüm bir anlýk hasret ömür boyudur alýrsýn sýrtýna sana ait ne varsa ’’kendine iyi bak’’ dersin soluðunu tutarak çýðlýklarýný duymayan adamýn bu saf dileðini duymasýný beklersin çýt yoktur ortalýkta alýr onu da gidersin bilirsin ki ona en iyi yine sen bakarsýn.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.