SANIYORDUM
Seni senden,hatta seveninden kýskanýrken;
yalnýz benimsin asksin baþ tacýmsýn sanarken;
zulmüne ve acýna severek katlanýrken;
teselli çoktu kimseye benzetemiyordum.
Sensin diye yoluma çýkanýn gözlerine;
kendimden utaranak bakýyordum dalgýnca;
ýþýltý arardým belki özlem diner diye;
yürekteki yangýnla daðý eritiyordum.
Benden daha fazla sevenini bulurmusun;
sen kendi kararan bulutunumu görürsün;
onlar da ne saklý seller vardýr bilemezsin;
kurakta kalýnca isyanýný duyuyordum .
Tek bir damla düþmüyor diye söyleniyorsun,
doðayý çözdünmü kalbime olacak hayrin ?
köþen de oturup misafir aðýrlýyorsun,
ve kýrarak uðurladýðýný biliyordum.
Iyilik ediyordun sen onlara aslýn da,
tanýþtýrdýn hayatýn acýmasýz yanýyla,
içten geleni esirgemez vardý uðruna,
bakýþinle onlarý ezip savuruyordun.
Elde sadece ömürleri kalmýþlar vardý,
seni delice severek yanmýþlar da vardý,
öyle sevgi sözcüklerine inanmazlardý,
bir nefesinle kanacaklardý seziyordum.
Nuran KARACA
22:09 06.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.