SENSİZLİĞİN HASRETİNDE

Sensizliðin hasreti de bir baþka oluyor.
Gözlerin geliyor önce gözlerimi kapayýnca gözlerime,
Sonra açýyorum gidiyor tüm anýlar gözlerimden.
Yanýmdan her geçende gözlerini arýyor gözlerim.
Olur da biri ayný tonda severse beni diye.
Anlatýrým derdimi,dinler gözlerin sahibi.
Ýzin verir belki bir kere de olsa kahve tonuna.
Olur da belki kokun gelir dudaklarýma diye,
Bir saniye de olsa huzura kavuþurum diye.

Sensizliðin hasreti de bir baþka oluyor.
Ölüyorum merakýmdan, canýn yanýyor mu diye.
Gözlerinin acýsýný,kalbinin acýsýndan unutuyor
Ölüyor musun diye.

Sensizliðin hasreti de bir baþka oluyor.
Sanki karanlýðýn kuyutusunda kalmýþ,
Kocaman bir kuyu var çýkýþý ölüm diye.
Bir adým var kuyutu köþeye,
Düþersem kurtuluþu ölüm diye.
Sensizliðin hasreti de bir baþka oluyor.
Sensizliðin hasretinde.


-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: