Bindim sensizlik gemisine,
Ambarlarýnda hüzün ve acý,
Kamaralarýnda umutsuzluk,
Sessizce demir aldý limandan,
Kimse el sallamadý ardýndan,
Açýldý engin denizlere,
Anýlar ve hayallerle birlikte.
Yoktun sen vardý kimsesizliðim,
Yarýyordu sularý sitemle.
Esiyordu rüzgar yelkenlerine,
Yaþanmýþlýklarý dövercesine,
Tayfalar yoktu güvertede,
Bir ben, bir de hayalin vardý,
Her sabah seherde,
Gözlerin rehber,
Sözlerin pusulaydý,
Sesinin olmadýðý bu gemide,
Rotam aþkýnýn limanýydý.
Fýrtýna çýkarsa ne yapardým,
Azgýn sularda, yaralý yürekle,
Gemiyi batýrmamak için,
Nasýl dümen tutardým.
Ay doðdu gecelerde
Yakamozlar denizde,
Sevgin yüreðimde,
Kal dedim gittin neden? niye?
Gitmeseydin kalsaydýn bu yürekte,
Yelken açsaydýk sonsuz sefere,
Demir atsaydýk sevgiye,
Beraber olsaydýk ölene dek elele.
Bulutlar karardý fýrtýna çýktý,
Yelkenler dayanamadý bu haliyle,
Ne kadar mücadele ettiyse tüm gücüyle,
Alobora oldu bu gemi istemesede.
Kaptan terketmedi kaldý gemisinde,
Sevgi ve aþkýnýn, ölümsüz hikayesiyle...
Hülya Akyýldýz
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.