Bıyığından Hasret Sarkıyordu

Bir de gül sarkýyordu býyýðýndan,
Bir de hasret.

Hasreti rüzgar getirmiþti,
Gülü ben.
Yalnýzdý koca dað baþlarýnýn doruklarýnda
Gülüyle yalnýzdý hasretiyle
Çömelip sardý cigarasýný
Uzun uzun baktý
Nasýrlý, büyük, titrek ellerine.

Bir de gül sarkýyordu býyýðýndan,
Bir de hasret.

Eðildi aðýr aðýr ateþin üstüne
Isýttý alnýný, yüzünü.
Doðruldu baktý batan güneþin çizgisine.
Gülüyle baktý hasretiyle
Gözlerindeki mor bulutlarla baktý
Ve yýðýldý koca adam
Yýðýldý, bir dað devrildi.
Dayadý koca ellerini
Topraðýn kara yüzüne,
Doðrulamadý.
Tutmadý elinden mor bulutlar.
Ýri gözleri yýldýzlara bakýyordu

Ve býyýðýndan hasret sarkýyordu.....

Sosyal Medyada Paylaşın: