Benden Kuşlara, Kuşlardan Sana

Kuþlar, ah kuþlar
Kimi ak, kimi kara
Kimi yeþil, kimi sarý
Yükselince bir kuþ konduðu yerden
Bazen yitip gidenler
Bazen de sevdaya düþenler gelir aklýma…

Misal; bir kuþ
Rüzgârý okþarcasýna çýrpýnca kanatlarýný
Veya süzülürken semada yerçekimine inat
Olmayacak þeyler düþer gönül ufkuma
Ve en çok da sen...

Bazen münferit, bazen topluca
Bir posta katarý gibi
Sýlaya giden kuþlar,
Kanattan zarflarýnda
Ne büyük sevdalar var.
Ne hayaller, ne umutlar yüklemiþler
Küçücük gövdelerine…
Görüyorum
Ve gün oluyor,
Ben de selam söylüyorum sana
Sahi, o selamlarýmý alýyor musun?
Sen de duyuyor musun kuþlarýn sesini?
O kuþlar ki,
O kuþlar ki kanatlarýnda Allah yazar
Konmuþlardýr bir minareye
Ezan sesiyle doðrulup uçarlar
Ve her zerreleri tesbih eder
Ýrademin üstündeki kanadý…

Üsküdar’da bir martý
Simitle doyururken karnýný
Veyahut Çankaya’da
Kalabalýktan ürkerken bir güvercin
Ayný anda Erciyes’ten Toroslara
Uzanýr bir keklik.
Ve ben hep ayný sesi duyarým
O yanýk türküde olduðu gibi
Gözlerimle dalarým
Dipsiz okyanuslara

Biliyor musun?
Çoðu kez imrenirim onlara
Bizi ayýran tüm yollar bizim için
Þöyle bir düþün;
Yol ve ayak, kanat ve sema
Hangi gurbet ayýrýr seven kuþlarý?
Oysa biz, biz ki kanatsýz esirler
Mecburuz!
Mecburuz hasret çekmeye…

Ve beni kanatsýz yaratana yemin olsun ki
Kuþ olmak isterdim, küçücük bir kuþ
Bilmekten ve düþünmekten uzak
Sadece uçmak isterdim.
Yarýp gökkubbeyi ortadan ikiye, sana uçmak…
Sana uçmak isterdim…
Sosyal Medyada Paylaşın: