BİR KARALAMA

Ey benim hülyalarýmdaki Bam Telim,
Dilimdeki hasretimin türküsü
Sonsuzluk yollarýnda prangalý ayaklarla
Ýçinde hep merhamet ýþýðý yanan,
Bilinmeyenin belki de bilinenin aþkýyla yürüyen
Ve sessizce gözyaþlarýna boðulan
Suskun sevdiðim.

Vuslat mýdýr mu, hasret mi?
Söyle haydi, ne olur bileyim
Yoksa ki gör bak,
Ne tür hallerdeyim.
Sazýn bam teline dokundum da
Sevdanýn o aziz kahrýný
Hasretinle, çekiyor yüreðim.

Mevlam ne güzel eylemiþ,
Eylerse ne güzel etmiþ,
Gök bak daha neler edecek,
Vallahi edecek, billahi de edecek
Sýkalým diþimizi, dayanalým biraz daha
Ýþte gör bak o zaman
Yemyeþil çimenler bahþedilecek.
Ve O aþk’ýn sahibi;
Yaðmaya amade bulutlarý
Bir Miraç serinliðinde gönderip
Kaplere nakþedecek.

Çok uzaktasýn, garipsin,
Kederlere karþý verdiðin amansýz mücadelenin
En sadýk ve en yakin
Canlý þahidiyim.
Kalabalýk içinde yalnýzsýn, bilirim.

Ey benim kýrýk kalbimen devasý;
Sýrat köprüsündeki yoldaþým
Araf’ta gölgesine sýðýndýðým
Efendim, Sultaným;
Geçit verse daðlar, aþýlmaz deryalar
Derman olabilirsem þayet dertlerine,
Bilirsin, gelirim.

Aþýklar kervanýndaki Rehberim;
Gurbetsin, hasretsin, yokluksun
Talibinim, lakin bende maðdurum
Belki ben sende yokum ama
Sen; hep bendesin.

Ey benim sabah güneþim,
Rüyalarýmý, hep seninle süslerim,
Ben bilmem Rabbim söyletir,
Bu benim, garip hislerim.

Utanýrým söz söylemeye,
Çoðunu gizlerim,
Allah biliyor ya,
Seni, her dem özlerim.

Ey umut ýþýðýnýn Hatibi;
Razýyým halime ama
Kaderimde varsa sana hasret
Sana hicran, sana meftun
Hergün, hergün aðlasýn gözlerim,
Sen aklýma geldikçe,
Ben aðlarken de seni gözler,
Karýþýr birbirine
Hüznüm ve sevincim.

Ey cennetinde dua dua yalvarýrp
Hemhal olmayý dilediðim,
Sevda türkümün bestekarý, inan ki;
Gittiðin günden beri derbederim.
Ýçirsen de kana kana kevser ýrmaðýndan
Ben yine aç, yine susuz ve yine sensizim.

Þehadet þerbetini tatmadan evvel
Fakirliðimle son defa kainata
Avazýmýn çýktýðý kadar seslendiðim,
Bilirim yaðmur gözlüm,
Rahmet gibi gözyaþlarýný,
Yokluðunda öðrendim,
Rýzasý bu ise Rabbimin
Hicranýnla yanmayý da bilirim.

Ama sen yine de bil ki;
Sonsuzluða doðru koþarken
Kapýmda beklerken ölümün sessiz meleði
Hasta ve yorgun halimle
Seni severken ve aþkýn ile çaðlarken
Ve
Ölüme koþar adým ilerlerken
Son nefesimi Sultaným;
Bu halde vereceðim.



Murat AYDIN

13/05/2015…. Bursa

Sosyal Medyada Paylaşın: