Ardýna bakmadan giden yolcu Bende buralardan geçiyordum Evvelinden arýyordum aþký Bulsam saracaktým kollarýma Düþtüm ama yorulmadým yollarýnda Ya sen yolcu Kimsin kimin kimsen yokmudur Per periþan olmuþsundur Dur soluklan hele çalsýn çengi Hancý bunuda sürüklemiþ hayat Durmaz ki aramaktan Býkmaz ki gitme diyeyim Meyler gelsin hancý Sende vur teline kemancý Sendemi aþký ararsýn deli divane yolcu Çok zaman oldu Evvelinden hikayeler vardýr sonu hep ayný Neyi anlatsamda sana bitmiyor içimdeki acý Bu þehir zindan geliyor bana Yollarým çýkmaz oldu Onu hep bulmak için aradým Yalnýzlýða yenilmek hep zordur yolcu Göçmektir aþktan Hatýrlanacak kadar sevmektir Yarým kalmaktýr zamaný geldiðinde yolcu Göçmektir bedenden Aþk gözyaþýdýr yolcu Onu aðlamamak için Gözlerini sýmsýký yummaktýr ebediyyen.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.