GÜLDENİM

aliþim
gez dolaþ usanma
aþkýn peþinde
gönlüm alev alev yanmýþ aþk ateþinde
nevruzlar çiçek açarken karlý daðlarýn döþünde
arzularým hayallerim
seni arar durur
durur güldenim
mor daðlarýn doruðunda
yeþil gözlerin çiçek çiçek renk renk açarken
sarp kayalarýn ucunda bir baþka açar zambak
düþmüþüm yollara senin için yalýn ayak
ruhum bedenden ayrýlýncaya dek
gözlerim göz bebeklerinde çakýlý kalýr
kalýr güldenim
yaz gelince erir ak karlar
fýrtýnadan sonra ýlýk ýlýk eser rüzgarlar
çýðlýk çýðlýða ýslýk ýslýða yeþil yapraklar
binboðalarýn dik yamaçlarda kýzaran topraklar
ve penbesi yanaklarýn gamzeli gülüþlerin
ebedi yurt olur kalýr gönlümde
kalýr güldenim
laleler sümbüller goncalar gibi uzaktan gelir kokun
çayýr çimenler arsýnda siyah zülüflerin
aklýma düþünce mecnuna dönmüþ aþýk gibiyim
gibiyim güldenim
gönlümü alýp periþan eden
sensin derdime derman ey
sensin güldenim
arzularým emellerim
senin için taþkýn sular gibi çaðlar göz yaþlarým
çaðlar güldenim
yeter gel ey sevgili
sustur aliþin feryat fiðanýný
dikenler sarmadan dörtbir yanýný
gel dudaðýnla sustur
sustur güldenim

aliþ gülden/o3.12.2015 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: