Prensesler Ağlamaz
Gözlerini gördüðüm gün ben maddeleri býraktým
Bence ölüm gözlerini görse kendinden utanýr,
Güzelliðin gözümü yorsun, kalbimi býraksýn
Uyuyamadýðým her gece resmine sarýldým.
Dileðim ayrý uykularda ayný rüyada buluþmak,
Ayný uykuyu uyuyup ayný anda uyanmak
Ayný zamanda gülmek, ayný anda aðlamak,
Birlikte zamanýn içinde zamansýzlýk yaratmak.
Ve ben seni zaten zamansýzlýkta bulmadým mý ?
Ben seni hiç zamanda kaybetmeyi ummadým
Sen hayatýmda gördüðüm en güzel manzaramsýn
Tanrým seni bana çok geçmeden baðýþlasýn !
Bileklerimi kesmeyi hiç bi zaman ummadým
Gözlerine bakmaktý en güzel intiharým
Sesini duyunca sarhoþluðumdan utandým
Dudaklarýn mezem olsun içmeyi de býrakýrým
Yaðmur damlalarý kadar temiz ve pak kalbin
Ben aþkýn kölesiyim sende var olan tek sahip !
Kalbim kalbine bir ömür kiracý olmaya talip
Öyle güzel seviyorum ki getirme bu aþka katil !
En büyük zanlý ben oluyum hep mahkum gözlerine
Bir günde mesaj at be bir kere özledim de
Bak þimdi kalbim gözlerine secde eder
ölmek istiyorum anlýyormusun senin gözlerinde !
Özgürlüðümü kýsýtla sen beni bana býrakma
Bütün zamaný durdurum bir kere sarýlsam
Yinede yetmez sana bin kerede aðlasam
Ama sen sakýn üzülme prensesler aðlamaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.