Sevme... Eylemini baþlattým Bilmedik ... Diyarlara gidiyorum Her geçen gün Içimde büyüyen Özlemi bitirdim Artýk yüreðimi Özgür býrakýyorum
Binbir umutlarla Yarýnlara koþuyorum Durmaksýzýn Dallarý fýrtýnada kopmuþ Bir aðaç misali Ordan oraya savrulsamda Geceyi aydýnlatýyorum Hep Güneþ Doðuyor sabahlarýma
Bir ayrýlýk vakti Tutsada sancýlarým Mutluluk... Tablosu çiziyorum Yaþamýmdan acý Film karelerini silerek Düþlerimi... Býraktým sayfalara Daha aðlamýyorum Ayrýlýklarýn ardýndan
Senli kelimelerin Hiç geçmediði Senli anýlarýn Hiç hatýrlanmadýðý Hatta senli Yaþanan bir Zamanýn bile olmadýðý Bir zaman d Dilimi yaþýyorum
Rüzgarda... Savrulan duygularýn Esiriyim hala Ama... Ama suskunluðum Yendi sensizliði Hele de Sevmek var ya Kapanan kapýlarýn Ardýnda kaldý O buruk tebessüm Yürek sancýsý Adýný anmam daha
Yine de... Binbir düþünce Üþüyor beynimde Býrak üþüsün Ne olur ki
Bakýþlarýn artýk Bana uzak Yüreðin yasak Sevdan bana tuzak Biliyorum Býrak bu sevda Bitmeli diyorsan, git
Bu kent Geçilmezde olsa Kederden Ben yine de Umut serpiyorum Tüm kaldýrýmlara Hani geçerde biri Belki umut Iþýðým olur diye Çünkü hep Geç kalmýþlýðýn Özlemi var Bu tozlu yollarda Sensizlik var
Bana küskün Olsa da hayat Inadýna tutundum Her bir dalýna Geri dönmesede Giden sevgili Alýþtým ben yanlýzlýða Geç kalsamda Hep bahara
sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.