SONSUZA KADAR

Hasretine katlandýðým yokluðum
Sessizlik sensizliðe vurgunum
Ýnan hayat ölesiye yorgunum
Avuttuðum düþler sökülürken
Sonsuza kadar aþýk olurmusun bana



Aðlamak çözüm deðil her gecenin ardýndan
Uykuyla arasý yok ki gözlerimin
Acýlara halay çekerken yüreðim
Kuru topraklar gibi daðýlýyor kalbim
Kör karanlýklar eserken
Sonsuza kadar aþýk kalabilirmisin bana


Hesapsýzca verirken sana ellerimi
Hep acýlar imtihan ediyor beni
Sen geceyi tut ben nöbetini
Yokluðun inkar etmekte seni
Sonsuza kadar sevecekmisin beni


Deðiþiyor rüzgar da yönü
Aþk ile sevmektir her güzelliði
Duygular yaðacak þiirler aðlayacak gibi
Dudaklarýmda hüzün avuçlarýmda sevinç
Hasretinle eskiyen prangalar gibi
Sonsuza kadar tutacakmýsýn ellerimi



Ruhumun sislere sarýlý derinlikleri
Gecelerimin depremi yüreðimin menzili
Aðlýyor sel oldu gözlerim
Belki gün gelir anlarsýn beni
Sonsuza kadar sevebilirmisin beni


Akýp giden zamana göz kýrpan yorgun yýldýzlar gibi
Kendi okyanusumuzda sessiz sedasýz boðulacaðýz
Sessizliði dinliyorum þimdi
Adýný yazýyorum yýldýzlarla gökyüzüne
Kahýr dolusu rüzgar esiyor gönlümde
Beni yalnýzlýða nikahladýlar bu alemde
Sonsuza kadar aþýk kalabilirmisin bana


Ýdam sehpasý kuruluyor aþk otaðýnda
Baðýramýyorum saðýr akþamlarda
Sürüklüyor beni baþka zamanlara
Ýsyan ediyorum yokluðuna
Sonsuza kadar varmýsýn yanýmda olmaya
SERAP EVREN

Sosyal Medyada Paylaşın: