"Aþk nedir?" dedi kadýn "Sen" dedi adam... Sonra kaldýrdý baþýný kadýn Yüreðini kavuran acýyla Baktý adama... "Hayat nasýl da yorucu... Ve ben sensiz ne yapacaðým?"
Sustu adam...
"Aþk sensin." dedi. "Ey sesine kurban, gülüþüne hayran olduðum... Git derse gideceðim Kal derse kalacaðým kadýn... Ben sana her baktýðýmda Ben yüreðine her aktýðýmda Yeniden geliyordum dünyaya. Tek dileðim Affet beni Baðýþla aþk’a..."
"Öyle bir yaktýn ki ruhumu" dedi kadýn "Bu aþk’sa ben yokum artýk. Ne olur, býrak ellerimi Hayat, bak nasýl da karanlýk..."
Durdu zaman... Ve sustular bir an Gözler sessizce vedalaþtý. Düþtüler sonra Adýna "ayrýlýk" denen O ucu bucaðý olmayan uçurumdan... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.