ZORDUR TUTMAK GÖNÜL SENİ
Gönül çaðla haydi söyle ezgini,
Bir aþk ile vur sazýnýn teline…
Yýktýn bendi kýrdýn attýn dizgini,
Zordur tutmak düþtün sevda seline…
Gönül kýrk göz her dem görür güzeli,
Geçti candan bu sevdayla gezeli,
Bülbül olmuþ söyler yâre gazeli,
Kat sevdaný tatlý seher yeline…
Gönül bir kuþ düþmüþ yârin peþine,
Zor rastlanýr bu sevdanýn eþine,
Ermez aklým gönül senin iþine,
Bin can verir yârin bir tek geline…
Gönül derya olmuþ yârin limaný,
Arþa çýktý bu sevdanýn dumaný,
Attý çöpe bin öðüdü fermaný,
Gam yemezdim elim deðse eline…
Cantekin der; gönül beni yakarsýn,
Nehir oldun yâre doðru akarsýn,
Sevdiðine can gözüyle bakarsýn,
Tatlý yükü kendin aldýn beline…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.