ZAMANIN ÇARKINA UYDUM

Bir zamanlar hayalim;
Kýsa yaþayarak uzun bir hikaye býrakmaktý ardýmda
Sonsuzluða açýlan kapýdan içeriye davet edilmeden önce.
Güneþ olup doðmaktý mesela
Mor Daðlarýn ardýndan.
Ertelemek isterdim birçok baþlangýçlarý
Sona ulaþmamak için aslýnda.
Hafif bir esinti olmak isterdim
Hissettirmeden ellerine dokunabilmek için.
Yüreðimdekileri dile getirmek isterdim
Korkmadan, meydan okurcasýna
Hiç kimseye aldýrmadan.
Derin bir uykudaymýþým oysa
Gözlerimi isteksizce açtýðýmda
Kar yaðmaya baþladý üzerime
Hem de cehennem sýcaðýnda.
Ýhtimalsiz kavgalar içinde kaldý hayallerim,
Çokluklar içinde yokluklar oldu derdim.
Gülüp geçmek isterdim
Gülüp geçmek, yoluma devam etmek.
Ne kadar da kolaymýþ hayallerden vazgeçmek.
Ben de zamanýn çarkýna uydum
Kendi eksenimden kaydým.
Son gidiþleri, son çýrpýnýþlarý gördüm de…
Her birini yok saydým.

E. YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın: