UNUTTUĞUN YERDEYİM

Saçak altý aþklarý
Yaðmur dinince biter
Aðlamaklý mevsimler
Bulutsuz yüzüme ansýzýn çöker
Ruhuma fýrçasýz çizilen resim
Sevdanýn puslu vadileridir

Ben hayatýn aðlayan yüzü
Ýçimde sürekli çalan türkü
Yalnýzlýðýn dinmeyen aðrýsý
Arama beni dumanlý gözlerimde
Ne yerde, nede gökteyim
Unuttuðun yerdeyim
Býraktýðýn boþluktayým
Denizin ortasýnda kalmýþ
Bir geminin adresindeyim
Beyhude bakma tozlu dumanlý anýlara
Sahipsiz gölgeyim
Yüreðinin med-cezirlerinde

Gönül evreninde kalacak bir yerim yokmuþ
Boz bulanýk þehirlerde akan
Kanamalý bir nehirim
Gün geçtikçe yaram büyür
Kan tükürür þarkýlarým
Aðaçlarý kurumuþ
Çýplak bir daðýn titreyen elleriyim
Sen tutmadan ýsýnmayacak
Sen uzaklaþmana devam et,
Göçebe bir Yörük kervaný gibi.
Severken gitmek
Yüreðinin solmayan ihanetidir
Gözyaþýyla yeþeren gözlerimin
Hiç bitmeyecek esaretidir

Zindan karasý geceler
Yosun tutarken
Güller titrerken dalýnda
Söyle yüreðim!
Neredeydin.

Ýmkânsýz bir aþkýn
Sonu acýyla biten öyküsü
Zulamda biriktirdiðim düþler
Bir gece yarýsý kanar
Bu ateþte küller donar
Gözlerime bakan beni ölü sanar
Sözlerin ruhumda yankýlanýrken
Kalem tutan yalnýzlýðýmýn
Talihsiz þiirisin
Iþýklarý sönen vuslatýn þehrisin
Zehirli gülüþün hüznümün adý olmuþ
Neþeli türkümün katili ise sorgusuz sualsiz gidiþin
Bir gün çýkýp gelsen ufuklardan
Ne kaybedersin
Ama bir gün yinede gelirsen
Boþuna arama tozlu anýlarda
Ne köyde ne þehirdeyim
Unuttuðun yerdeyim
Bekliyorum…

15 03 2008

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: