Senin için yazmýyorum ki ben bu þiiri
gözüm dalýyor sade dudaðýndaki gülüþe...
Ah Amelia
Meþakkatli bir iþ sevda
Ellerim özler ellerinde büyümüþ çocuklarý
Lacivert bir yaram var þurada okusana
Ýðdiþ ettiðim nefsim uyanýyor uykularýndan
Ah dilim lâl söylenmiyor sevda...
Bir memleket hikayesi biliyorum ben
Bildiðim þairler þeytana uydu hep
söylemiyor kimse acýyý
Üstelik
uyurken güzleþiyor mevsimler
Ve ölürken seviþilmiþ hiçbir ten sýcak deðil
usul usul akan kanýmýzdan...
Þu þehrin tüm ýþýklarýný yakmýþlar
aydýnlatmýyor
artýk
bizi hiçbir þey
Hiçbir þeyin anlamý kalmýyor rüzgarýnýn deðdiði yüreðimde
Biz hepimiz türküler yakýyoruz acýya
ve aþkýn koynunda büyüyorsa eðer gözyaþýmýz
efsane söylüyor o vakit ozanlar
Her aþk ölümüyle meþgul Amelia
Yusuf deðil aþka deðen
kuyu...
Gayri kaybedecek nem var þiirden baþka
dilden dile söylesem daha mý az kanar yara
Karasýna yandýðým yazgýmýz kara
Þöyle güzel bir küfrün ardý sýra yaktýðým cigara
sen sýzlýyorsa boðazýmda
Ýþte böyle çoðalýyor yüreðimde sevda
acýya acýta...
/ Zaten kül güzellemesidir sýzý dediðimiz þey /
Sýramý savdým ben
Islanmýyor artýk gözyaþým yanaðýmda
Zati vurgunluk dediðin ne ki
Iskalanmýþlýktan baþka...
Baþka gökyüzüde uçmuyor bu kuþlar
hepsi senden gelip bana deðiyor.
Deðmiyor sade delip geçiyor.
Ve dökülmüþse eðer zülfün gözyaþýna
Bir memleket þiiri yakýlýr senin ellerinin deðdiði eþyalara...
Memleketin önemsizliðinden deðil bu yangýn Amelia.
Zaten gülmüyorsa çocuklar
Kýyametine az kaldýðýndan insanlýðýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.