UZAKLARDA YAPAYALNIZ BEN!..
direniş
UZAKLARDA YAPAYALNIZ BEN!..
Huzura muhtaç gönlümün yaprak dökümü
Güz ayazlarý debreþiyor tepemde
Fýrtýnalar peþimi býrakmýyor, vurdukca vuruyor
Kar yaðýyor yüreðime ömrümün baharýnda
Dostlar, arkadaþlar yanýmda olsa da
Sevdaya aç ruhumun yangýnlarý kül ediyor beni...
Bir yudum sevgi, bir gýdým aþk istemiþtim senden
Saçlarýn savrulaydý dudaklarýma teyet
Öpseydim, okþasaydým en zarif endamýndan
Tebessümlerine usulca gömülseydim
Geceyi emzirtip, þafaklarý gözlerinde çaktýrtsaydým
Dünyanýn nimetleri ayaklarýmýn altýnda bir hiçti!..
Pembe-beyaz begonyalar niþanemizdi aþkýmýzda
Pangaltý sokaklarýnda yoldaþýmýzdý kediler
Demli bir çay, çýtýr bir simit mutluluktu bizde
Bazen Eyüp Sultan, bazen Sultanahmet
Adýmlarýmýz boðazý arþýnlarken Piyerloti’de aþk
Þimdi dönülmez uzaklarýn koynunda yapayalnýz ben!..
Zafer Direniþ
...
30 Kasým 2015 Pazartesi 21.15 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.